Tak daleko i tak blisko, jest piękny, cudny kraj

Tam ważki lecą nisko i tam jest żabi raj.

Tu bocian ma swe gniazdo, słowika słychać śpiew

Nad Piną i Prypecią zobaczyć możesz  mew.

Po  wiośnie rozlewiska zamienią pola w staw

I tu nabierzesz życia wśród poleskich traw.

Ten kraj – nasze Polesie, to Boży dziwny dar

Serdeczni tu są ludzie i nasz Polesia czar.

 

Stolica Polesia, perełka Polesia, kolebka dziwnej poleskiej mowy  te  wszystkie określenia dotyczą  miasta położonego na lewym brzegu Piny – Pińska. Właśnie od nazwy rzeki Piny pochodzi jego nazwa. Pierwszą wzmiankę o Pińsku można znaleźć w ruskim latopisie „Powieść minionych lat” mnicha kijowskiego Nestora pod datą 1097 roku. W wiekach XII – XIII miasto było stolicą księstwa pińskiego. Od 1320 roku zostało włączone przez Giedymina do Wielkiego Księstwa Litewskiego i istniało przez ponad 200 lat jako lenno.  Przed II wojną światową miał 36 tysięcy mieszkańców, którymi byli Polacy, Białorusini, Ukraińcy  i większość stanowili Żydzi. Na ulicach i domach miasta  można było usłyszeć  mowę polską, hebrajską a przeważnie  poleską (mieszankę polskiej, białoruskiej, ukraińskiej i innych).

W roku  1793 w Pińsku powstaje szkoła z sześcioma  uczniami a w roku 1834 szkoła zostaje przekwalifikowana jako  gimnazjum. Statut Gimnazjum otrzymuje w roku 1864 ale w roku 1872 znów przekwalifikowana w 6 letnią  szkołę z dodatkowym  7 rokiem. W szkole są lekcje z religii, języka polskiego, łaciny, matematyki, historii , filozofii i inne. Pod koniec lat  dwudziestych  XX stulecia w związku z trudnym położeniem finansowym patronat nad szkołą obejmuje Polska Macierz Szkolna, która została założona  na terenie Pińska . Jej pierwszym Prezesem był Roman Skirmunt.   Polska Macierz  prowadziła w Pińsku dwie szkoły: Szkoła Rzemiosła i Żeńska Szkoła Zawodowa. Oprócz wymienionych szkół są pięć polskich  Szkół Podstawowych i siedem Podstawowych Szkół Żydowskich, gdzie jest wykładany język polski jako przedmiot. Niestety, z rozpoczęciem II Wojny Światowej PMS skończyła swoją działalność w roku 1939.

Ń-ĐžŃ-Đž 141

Miasto Pińsk liczy  obecnie ponad  130 000 mieszkańców.  Według ostatniego spisu ludności przeprowadzonego w 2009 roku do narodowości polskiej zaliczyło siebie 687* osób ,chociaż nie oficjalne do polskiego pochodzenia przyznaje się liczba mieszkańców o wiele większa. Porównując do roku 1999 do narodowości polskiej przyznało się  dwa razy więcej.  Polacy polskiego pochodzenia, niestety,  zapominają o swoich korzeniach. W ciągu siedemdziesięciu lat  propaganda sowiecka dokonała swego celu. Ludzie chcąc pracować i mieć zapewnioną przyszłość  zgadzały się na proponowane warunki, bo jeszcze w pamięci zostali wywózki Polaków na Syberię. W miastach zostały zamknięte polskie szkoły. Polski język „żył” tylko w rodzinach polskich, kościele.     Brak  możliwości nauki języka polskiego i  polskiej kultury spowodował zanikanie  tradycji i obyczajów polskich wśród ludności. „Polska”  żyła tylko w tych rodzinach, w których jeszcze mówiono po polsku dzięki starszym osobom ( dziadkom).

IMG_20151115_145419W  2002 roku dzięki Wiktorowi Mostkowi i inicjatywnej grupie nauczycieli języka polskiego  Ninie  Byczkowskiej, Nadziei Chudziakowej, Helenie Jaruticz i Eugeniuszowi Korolowi  oraz podtrzymania ze strony św. pamięci jego Ekscelencji  Kardynała Kazimira Swiątka i znanego polskiego dziennikarza i literata  św. pamięci Ryszarda Kapuścińskiego rozpoczęła  a raczej odnowiła  swoją prace Polska Macierz Szkolna  oddział  w m. Pińsk.  Głównym celem oddziału było otwarcie Polskiej Szkoły Niedzielnej.  W lutym   2002r. Szkoła  przyjęła pierwszych chętnych do   nauczania języka polskiego, a  było ich  67 osób. Na dzień dzisiejszy liczby chętnych wzrosła. W roku 2012 oddział PMS i Polska Szkoła Niedzielna odznaczyła swoje 10 lecie oraz otrzymała imię patrona, swojego rodaka, Ryszarda Kapuścińskiego.   Już od dziesięciu lat  jest organizowany wśród młodzieży szkolnej  konkurs recytatorski  im. R. Kapuścińskiego „Prawa natury”.

IMG_20151018_141334  Spotkania okolicznościowe, organizacja konkursów, pobyty  edukacyjno-wypoczynkowe , nawiązanie kontaktów i współpracy z placówkami oświatowymi w Polsce i poza jej granicami mają ogromne znaczenie do poszerzania wiedzy o Polsce współczesnej.

Uczniowie Państwowych  Szkół miasta Pińska i okolic  chętnie biorą  udział w lekcjach  języka polskiego, historii, literatury, śpiewu oraz  w życiu społecznym Polskiej Szkoły. Właśnie podczas nauki w szkole nawiązały się kontakty przyjacielskie, które trwają lata. I już pierwsze uczniowie przeprowadzają swych dzieci do pierwszej klasy Polskiej Szkoły. Absolwenci szkoły bardzo często odwiedzają i  nie  zapominają swych nauczycieli: pani Nadzieję Chudziakową, Ninę Byczkowską, Helenę Jaruticz, Olgę Pasiewicz, Łarysę Gorbunową, Waleriemu Sołogubowi. Ile wspaniałych wspomnień  pozostało po wspólnych wyjazdach  krajoznawczych, wypoczynkach  letnich, kursach językowych. Ile kontaktów zostało nawiązanych z rówieśnikami w Polsce, Niemczech, Ukrainie. I to wszystko dzięki Polskiej Szkoły Niedzielnej im. R. Kapuścińskiego w Pińsku.

DSC_0895

W swoim imieniu i w  imieniu wszystkich uczniów i absolwentów szkoły dziękujmy    Zjednoczeniom i Organizacjom Społecznym, osobom prywatnym którzy pomagają i opiekują się Polską  Szkołą Niedzielną im. R. Kapuścińskiego w Pińsku.

Helena Jaruticz

 

Udostępnij na: