Świątynia ta znajduje się w agromiasteczku Czernawczyce, 18 km od Brześcia. Administracyjnie należy do dekanatu brzeskiego diecezji pińskiej.
Kościół w Czernawczycach został zbudowany z cegły w latach 1585-1595 ze środków wojewody Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła „Sierotki”. Kościół zaprojektował mnich jezuita, którego Radziwiłłowie wezwali do Czernawczyc z Włoch. A bezpośrednio budową świątyni zajmowali się inżynierowie ze Szwajcarii. Po stłumieniu powstania w 1863 r., podobnie jak wiele innych kościołów katolickich na dzisiejszej Białorusi, został przekazany kościołowi prawosławnemu. Po przejściu Czernawczyc do Polski, w 1918 roku kościół został zwrócony katolikom. W 1998 roku kościołowi zwrócono również budynek parafialny (plebania), w którym w czasach sowieckich mieścił się szpital, a następnie Szkoła Muzyczna.
Świątynia Trójcy była miejscem przechowywania czczonej ikony Matki Boskiej, która została wywieziona podczas I wojny światowej, a następnie utracona.
Jednonawowa świątynia została wzniesiona również jako twierdza: grubość ścian bocznych fasad wynosi ponad metr. Apsyda i boczne fasady noszą cechy architektury gotyckiej, co widać w masywnych ścianach z przyporami i wąskich wydłużonych półokrągłych oknach. Stromy wysoki dach jest również charakterystyczny dla technik konstrukcyjnych architektury gotyckiej. Sklepienie cylindryczne ozdobione jest stiukowymi żebrami o geometrycznym wzorze – motywem architektury renesansowej. We wnętrzu świątyni wyróżniają się trzy barokowe drewniane polichromowane rzeźby z XVIII wieku, jedna w ołtarzu i dwie w niszach głównej fasady. Architektura dzwonnicy nosi wyraźne cechy architektury obronnej i przypomina kompozycję obronnej wieży zamkowej w Nieświeżu, zbudowanej również pod koniec XVI wieku.
Świątynia wpisana jest na Państwową Listę Wartości Historycznych i Kulturowych Białorusi.
Opr. red.
Powiązane artykuły:
