ŻYCIORYS OPARTY NA KRONICE TOWARZYSTWA URBANISTÓW POLSKICH
STOWARZYSZENIA WYŻSZEJ UŻYTECZNOŚCI WE WROCŁAWIU

 

whwUrodzony dnia 13.04.1898 roku zmarł dnia 24.12.1978 roku we Wrocławiu. W 1918 roku był w szeregach 1 Korpusu gen. Dowbór-Muśnickiego. Po odzyskaniu Niepodległości rozpoczął w War­szawie studia w Państwowej Szkole Budownictwa, które ukończył w 1922 roku, pracując jednocześnie zarobkowo. W latach 1923-39 mieszkał na Polesiu w Kosowie Poleskim, w Kobryniu i w Brześciu nad Bugiem, wykonując projekty budownictwa sakralne­go i użyteczności publicznej w Kosowie, Kobryniu, Antonówce, Dawidgródku, Łunińcu, Tokarach, Tomaszówce, Brześciu, Peliszczach i Mostkiewiczach. Sprawował równocześnie nadzory techniczne nad obiektami odbudowanymi ze zniszczeń wojennych. W czasie kampanii wrześniowej w 1939 roku służył w 22 Pułku Piechoty, a ostatni etap wojny obronnej z Niemcami przebył w grupie gen. Kleeberga. Lata okupacji spędził na Podlasiu jako nauczyciel tajne­go nauczania i robotnik budowlany. Po zakończe­niu działań wojennych przyjechał w 1945 roku do Wrocławia. Początkowo wykonywał nadzory tech­niczne nad odbudowującymi się gmachami Urzędu Wojewódzkiego i Muzeum Śląskiego oraz Zamku Piastowskiego w Brzegu. Opracowywał też projek­ty szkół podstawowych i projekty architektoniczne wielu budynków mieszkalnych. W latach 1946-49 był pracownikiem Regionalnej Dyrekcji Planowania Przestrzennego we Wrocławiu. Posiadając rzetelną wiedzę budownictwa i architektury oraz długoletnie doświadczenie w pracy terenowej w przedwojennej Polsce, przekazywał swoją wiedzę młodszemu poko­leniu, ciesząc się ogólną sympatią i szacunkiem. W latach 1957-66 był kierownikiem Wydziału Budow­nictwa Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej i Głównym Architektem Województwa Wrocław­skiego wnosząc trwały wkład do odbudowy i za­gospodarowania Dolnego Śląska. Po przejściu na emeryturę poświęcił się całkowicie malarstwu, które było jego pasją życiową. Jego obrazy olejne, pastele oraz akwarele z ogromnym urokiem odtwarzają pięk­no krajobrazów i środowiska, w którym przebywał w okresie międzywojennym.

 

Przesyłam Szanownej Redakcji życiorys mojego śp. Teścia Wincentego Henryka Wdowiszewskiego, który niefortunnie wypadł w artykule Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Korony Polskiej na Kijówce w Brześciu n/Bugiem „Echo Polesia” nr 4(16)2007, str. 38.

Michał Wdowiszewski, Wrocław, 20.09.2009

Udostępnij na: