Minęła 79 rocznica, rocznica ataku Związku Sowieckiego na Polskę. Czerwona nawałnica przekroczyła wschodnią granicę II Rzeczypospolitej – i w Brześciu, naszym mieście nad Bugiem, podała rękę niemieckiej machinie wojennej, zatwierdzając IV rozbiór Polski. Wkroczające sowiecka wojska pierwszego rzutu liczyły ok.620 tys.żołnierzy, 4,7 tys. czołgów, 3,3 tys. samolotów. Nie zapomnimy tej daty i wszystkich symboli, które się z nią wiążą. „Porozumienia Stalin – Hitler, aneksji terytorium Polski, decyzji o tajnej eksterminacji Polaków, wywózek na Syberię i tortur. Nie zapomnimy tego, co Związek Sowiecki zrobił z Europą Środkową i jak zamierzał ją po II wojnie światowej dalej podbijać. Będziemy pamiętać o tym, że wsadzani do więzień i wysyłani na Sybetrię wrogowie komunizmu w latach powojennych to także była konsekwencja ataku z 17 września. Będziemy uczyć i przestrzegać, że zbrodnie komunizmu były zbrodniami w imię konkretnego bytu państwowego, a nie tylko klasowej ideologii zajmującej się redystrybucją dóbr. Prawdziwym celem istnienia totalitaryzmu komunistycznego było realizowanie międzynarodowych interesów Moskwy. I dlatego Rosja sowiecka napadła na Polskę 17 września 1939 roku.”- tak mówił prof. Józef Szaniawski. Nie zapomnimy tego wszystkiego dlatego, że wciąż dotyczy to każdego z nas. Nie ma bowiem w naszym Narodzie takich, których nie dotknęły zbrodnie komunizmu.
Dlatego 18 września jak co roku spotkaliśmy się na Cmenrazu Garnizonowym obok Twierdzy Brzeskiej, gdzie spoczywają nasi polscy Żołnierze, obrońcy Polski. Wśród nas byli Konsul Generalny RP w Brześciu Piotr Kozakiewicz z Małżonką Aleksandrą. Wicekonsul Jerzy Grymanowski, Alina Jaroszewicz , prezes oddziału brzeskiego obwodowego Związku Polaków na Białorusi, Irena Głuchowska , prezes oddziału miejskiego ZPB, delegacja członków Związku Polaków na Białorusi, liderzy wszystkich organizacji polskich Brześcia. Odbyła się współna modlitwa żałobna , prowadzona przez ks. proboszcza Jurija Chiniewicza. Modliliśmy się o wszystkie ofiary tej strasznej wojny, o to, by Polska ani Białoruś nigdy więcej nie znalazłyby się w tak tragicznej sytuacji. Aby rządzący nie popełnili tych samych błędów, idąc w ślady swoich politycznych poprzedników. Abyśmy nigdy nie zapomnieli tych tragicznych kart naszej historii.
Red.
Powiązane artykuły:
